ترم پیش یادتون
هست؟ یادش بخیر... همش میگفتیم باشه ترم
بعد... از ترم بعد قول میدم با برنامه درس بخونم و معدل الف بشم و خلاصه کلی وعده هم به مامان
باباهای گل میدادیم که قراره
از این ترم بترکونیم و فقط درسبخونیم و همهُ واحدارو با بهترین نمره پاس کنیم! هههههههی.. یادش بخیر
واقعاً!... حالا همون ترمی رسیده که قراره جبرانکنیم... روزای اول این ترم با
خودمون میگفتیم خوب این
ترم واحدا سنگینه دیگه؛ واقعاً یه جوری پیشبریم که ترمای قبل جبرانبشه و واحدای پاس
نشده پاس بشه... خلاصه این برنامهریزی درسی و خوندن جلسه به جلسهی درسا مدام از این هفته به هفته بعد پاس دادهمیشد!
خلاصه چشم رو هم گذاشتیم ورسیدیم به امتحانات آخر ترم! ای دل غافل!!
اصلاً نفهمیدیم چی شد!!! کی رسیدیم
به امتحانا؟؟!!!
حالا ما موندیم و کلی درس نخونده و کلی قولِ دادهشده واسه پاسکردن واحدا!!! با خودمون میگیم
اشکالینداره؛ هنوزم وقت هست! واسه هرامتحان حداقل یکروز وقت داریم! البته نه همه
امتحانا، خیلیهاشون اصلاً وقت ندارن، شایدم 2تا امتحان تو یک روز باشن! بازم میگیم اشکالی
نداره، میخونیمش، درستمیشه!!
خوب... وقتشه که به برنامه امتحانی یه سری بزنیم؛ بهههه.....به!! مثل اینکه
از 22 خرداد شروعمیشه! اااااا... 23 خرداد که اولین بازی جامجهانی 2014 برزیله!!!!! ای دل
غافل، اولین بازی هم که برزیل و کروواسیه! از افتتاحیه ام که نمیشه گذشت!! خوب
حالا گیریم بدون وقت اضافه 90 دقیقه بازی؛ تایم بین دو نیمه هم هست! قبل از بازی
هم که یهکمی وقت لازمه که خودمونو آماده کنیم؛ مثلاً فراهمکردن شیپور و پرچم تیم مورد علاقه،
خریداری تخمه و پفک و مواد لازمه!! بعد تماشای بازی! بعد از تمومشدن بازی هم که
نقد و
بررسی اون با دوستان و گاهی هم در نظر گرفتناموات بازیکنان، داور محترم وهمچنین کمک داورهای عزیز! خوب سرجمع یک بازی چقدر وقت مارو میگیره؟! باشد که
رستگارشویم!!
حالا شما فرض کن از 22م تا 9م تیرماه امتحانات طول میکشه!!
حالا ما نخوایم همه بازیهارو هم
ببینیم،بازم یه سری بازیهای مهم،شب قبل
یه سری امتحانای مهم میافتن؛ اونم ساعت3 نصفهشب!!!!!
حالا ما چیکارکنیم با اون قولهایی که دادیم..؟!! چهجوری این ترم جبرانکنیم؟! آیا واحدهای
پاس نشده پاس میشوند؟! آیا معدل ما پیشرفتی
خواهدداشت؟!
آیا اساتید و پدران ومادران ما راضی خواهندبود؟!
جا داره همینجاهمگی در افق محو شیم...
اونجا باهم بازیها رو دنبال میکنیم!
و من الله
توفیق...
نویسنده مطلب: زهرا شهریارپور-دانشجوی تغذیه 921